Orhan Pamuk daha önce okumadığım bir yazardı. Okumakta geç kaldığımı
bilsem de kısmet eski okulumda beraber çalıştığımız zümre arkadaşımın bu kitabı hediye ettiği güneymiş diyebilirim. Hemen okuyamadım. Benim bir kitabı okumam için o kitabı ilk önce içimin istemesi gerekiyor. Kalbimde o his oluştuktan sonra o kitaptan zevk alarak okuyabiliyorum.İşte böyle bir duygu meselesinden sonra kitabımı okumaya başladım. Kitap için çok sürükleyici diyemem ama kitabın son bölümü çok güzel bağlanmış.Ayrıca kitabın en sonunda bir karakter dizinine ve kronolojiye yer verilmiş. İlk defa bu kitapta gördüm bunu ve çok hoşuma gitti. Aylar sonra kitaba tekrar bakmak istediğimizde harika bir hatırlatma olacaktır.
Yapı Kredi Yayınlarından çıkan kitapta yazar, halkın içinden belki de en içinden biri olan Mevlüt'ün hayat kesitini anlatıyor. Mevlüt'ü anlatırken onun yanında pek çok insanın da hayatını anlatıyor. Bu kitap için roman içinde roman diyebiliriz. Kadın-erkek ilişkileri, mutluluğun ne olduğu, insanın kaderinin ve kısmetinin kendi elinde olup olmadığı, şehir hayatının kırsal kesim insanına sundukları anlatılmış eserde. Romanın kahramanı Bozacı Mevlüt kafasındaki tuhaflığın kaynağını bulmaya çalışıyor.Sıradan insanlar, sıradan hayatlar içerisinde siz de belki farklı tuhaflıklar bulabilirsiniz.
İyi okumalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder