KONSTANTİNİYYE OTELİ/ ZÜLFÜ LİVANELİ OKUDUNUZ MU?

                             Bu yazıya ikinci kez başlıyorum. İlki yaklaşık bir saat önce yanlışlıkla - ama benim yanlışlığım değil bilgisayarımın azizliği - silindi. Önceki daha eğlenceli bir yazı olmuştu ve " Canım kardeşim..." diye başlanmıştı. Yine öyle başlayalım ve az önceki yazıya benzetmeye çalışarak tekrar yazalım.
 Canım kardeşime

VANYA DAYI/ ANTOV ÇEHOV' U OKUDUNUZ MU?

                  Hikaye türünün babası Çehov'un tiyotra eseri. Rusya'nın ekonomik ve sosyal olarak çalkantılı bir dönemimde yazılmış ve eserde bu dönemi yansıtmış.Aslında eserde anlatılanlar sadece

MUTLU OLMA IHTIMALIMIZ/ FREUD`U OKUDUNUZ MU?

                       Okuduğum son kitabım psikanalik kuramın babası, "Freud'u tanımıyorum ama tanımak istiyorum fakat hiç zamanın yok, kısa yoldan tanımak mümkün mü?" diyenler için. Neden kitabın adı "Mutlu Olma İhtimalimiz"

AŞKIN GÖZYAŞLARI TEBRİZLİ ŞEMS/ SİNAN YAĞMUR'U OKUDUNUZ MU?

Günler, aylar süren bir çabanın sonunda kitabımı bitirebildim. Sanılmasın ki kitap çok skıcı, sürükleyici değildi de ondan bitmedi. Bu tamamen

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın İki Kitabı Bulndu

Gazete Habertürk’ten Sami Akbıyık’ın haberine göre, Ahmet Hamdi Tanpınar’ın 24 Ocak 1962’deki ölümünden 55 yıl sonra, Paul Valery’den çevirdiği ve son bölümünü 1952’de tamamladığı ‘Mösyö Teste’ ile Nerval’le ilgili bir kitap çalışması bulundu.
Türk edebiyatını başta “Huzur” romanı olmak üzere

BİR DELİNİN HATIRA DEFTERİ/ GOGOL'U OKUDUNUZ MU?

               Normal bir dünyada, normal bir yaşantı sürdüğümüzü düşünmüyor muyuz çoğumuz?Kendi normlarımızı ölçü kabul ederek "normal" demiyor muyuz? "Bencillik" sözcüğü kulağımı tırmaladı, bu cümleleri düşünürken. 

              İşte bu kitap çevresine karşın ayakta durmaya belki de yaşamaya çalışan bir insanın günlüklerini içeriyor. Gerçekten deli miydi yoksa delirmek mi zorunda kaldı bilinmez. Belki de "Biz normaliz!" diyen insanların arasında deli olmak en kolayı gelmiştir ona.

SİNEKLERİN TANRISI / WILLIAM GOLDING'I OKUDUNUZ MU?

             

            Uzun zamandır elimde sürünmek zorunda kaldı zavallım,ama bir sabah uyandım ve karar verdim: "Seni bitireceğim oğlum!" Okurken çok zevk aldığımı söyleyemem. Aslında içeriğinde sembolik ögeler bulunan eserleri okumayı severim.Ama bu kitabı nedense cok sevemedim. Ancak kitabı bitirdikten sonra sonsöz bölümünü mutlaka okuyun derim.Ama sakin kitabi okumadan önce bu kismi okumayin, çünkü o kadar güzel anlatilmis ki kitap; kitabi okumaniza gerek kalmadigini düsünebilirsiniz.

          Eser Türkiye Is Bankasi Kültür Yayinlarindan çıkmis ve Ingilizce  aslından çevirisini Mina Urgan yapmış. Dili çok akıcı. Rahatlıkla okunabilecek bir kitap.

Kitap Nobel Edebiyat Ödülü almış. Modern Klasik yapitlardan. Bu açıdan mutlaka okuması gerekir diye düsünüyorum. Kitap, başlangıçta bir çocuk kitabı diye düşünülse de öyle değil. Hatta R. M. Ballantyne'nin "Mercan Adası" kitabının çagdaş bir uyarlaması sanılmıstır. Konularına bakıldığın da  çok farklı oldukları anlaşılır.

         Kitapta altı çizilebilecek çok cümle bulamadım ama sonsöz  kısmında altı çizilebilecek çok cümle ve parağraf var. Bir gün bunları bir derlemek istiyorum. 

         Bakalım atom çağının çocukları  yeryüzündeki cenneti simgeleyen bu adayi nasil bir ceheneme çeviriyorlar? İyi okumalar...